Ταξιδεύοντας δεν αλλάζεις μέρη, αλλάζεις ιδέες αλλάζεις εσύ!
Και πώς είναι ένα ταξίδι με ρωτούν πολλοί; Έχεις κοιμηθεί ποτέ σε αυτοσχέδια σκηνή γιατί δεν βρήκες κατάλυμα, έχεις κοιμηθεί σε πύργο, σε έρημο νησί ολομόναχος, έχεις εμπιστευτεί αγνώστους να σε ξεναγήσουν στα μέρη τους, έχεις χαθεί, έχεις φιλοξενηθεί από ντόπιους, έχεις χορέψει μαζί τους, έχεις κάνει πυροφάνι, έχεις σταματήσει τη βάρκα σου μεσοπέλαγα, έχεις ανέβει σε τρένο με άγνωστο προορισμό, έχεις δοκιμάσει καινούργιες γεύσεις, έχεις ακούσει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά; Εκεί βρίσκεις τον εαυτό σου και δεν ταξιδεύεις για να βλέπεις απλά καινούργια πράγματα αλλά για να βλέπεις διαφορετικά τον κόσμο…
Ακόμη και αν αντιλαμβανόμαστε τον αέρα που φυσάει, τα χρώματα που ζωγραφίζουν τη φύση, τον ήχο της θάλασσας, της βροχής, μια ευχάριστη μυρωδιά, σπανίως μένουμε με την εμπειρία αρκετά ώστε να τη βιώσουμε. Αμέσως σκεφτόμαστε πόσο όμορφα είναι, σκεφτόμαστε να αποθανατίσουμε την ομορφιά, φωτογραφίζοντας την και ίσως να μοιραστούμε τη στιγμή στα σόσιαλ μίντια.
Παρατηρήστε τις αισθήσεις σας. Βιώνουμε τη ζωή μας μέσα από το σώμα μας. Παρόλα αυτά χάνουμε πολλές από τις άμεσες αισθητηριακές εμπειρίες. Έτσι είμαστε μόνο μερικώς παρόντες ! Ένα σημαντικό κομμάτι της μας θα έπρεπε να είναι η αναγνώριση της ανάδυσης των σκέψεων μας και η επιστροφή μας στην αισθητηριακή εμπειρία.
Η αναγνώριση και η αποδοχή των σωματικών μας αισθήσεων μας κάνει να ζούμε πραγματικά! Μαζεύω τα σύνεργα μου: όραση, ακοή, γεύση, όσφρηση, αφή, μυαλό. “Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο —ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο.” Ν. Καζαντζάκης Εσείς πότε νιώθετε ευτυχισμένοι;
