Eλπιδοφόρα και ενδιαφέροντα νέα!
Η ανταπόκριση της μητέρας στη θετική επίδραση, μετριάζει το αντίκτυπο του οικογενειακού κινδύνου για κατάθλιψη. Οι παρεμβάσεις που στοχεύουν στην καθοδήγηση των γονέων για την ενθάρρυνση θετικών συναισθημάτων και θετικής αντιμετώπισης στα παιδιά τους μπορεί να έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην ανάπτυξη που σχετίζεται με την ανταμοιβή των παιδιών, ειδικά για οικογένειες παιδιών που μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο λόγω οικογενειακού ιστορικού κατάθλιψης.
Τα παιδιά που οι μητέρες έχουν διαγνωσθεί με κλινική κατάθλιψη διατρέχουν τριπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν τα ίδια κατάθλιψη από ό,τι οι συνομήλικοι τους.
Οι ερευνητές προσπαθούν να κατανοήσουν το νευρικό υπόβαθρο αυτού του κινδύνου. Γνωρίζουμε ότι η κατάθλιψη σε ενήλικες προκαλεί αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, ιδιαίτερα σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται κοιλιακό ραβδωτό σώμα (VS), η οποία σχετίζεται με κίνητρα, ευχαρίστηση και συμπεριφορές που κατευθύνονται προς το στόχο. Ομοίως, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι αποκρίσεις του ραβδωτού σώματος σε εμπειρίες ανταμοιβής αμβλύνονται σε έφηβα παιδιά με καταθλιπτικούς γονείς, γεγονός που μπορεί να προβλέψει τη μετέπειτα ανάπτυξη της κατάθλιψης.
Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι αυτές οι εγκεφαλικές αλλαγές μπορούν να εμφανιστούν πολύ πριν από την εφηβεία…Αν η συναισθηματική επικοινωνία των γονιών με το παιδί είναι πολύ περιορισμένη, τότε δημιουργείται μια διακοπή στην συναισθηματική του εξέλιξη και εμφανίζεται ένα συναισθηματικό κενό στο παιδί. Αυτό το κενό μπορεί να αναπληρωθεί με γερούς κοινωνικούς δεσμούς, με αγάπη και αποδοχή για τον εαυτό μας και με προσωπική εξέλιξη όλων των συναισθημάτων.
Στην νέα μελέτη συμμετείχαν 49 παιδιά ηλικίας 6 έως 8 ετών χωρίς ιστορικό ψυχιατρικής ασθένειας. Οι μισές μητέρες των παιδιών είχαν ιστορικό κλινικής κατάθλιψης και οι μισές δεν είχαν ψυχιατρικό ιστορικό. Για τη μέτρηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την ανταμοιβή, τα παιδιά έπαιξαν ένα βιντεοπαιχνίδι στο οποίο μάντευαν ποια από τις δύο πόρτες περιείχε ένα κρυφό κουπόνι ενώ υποβάλονταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI).
Η κατάθλιψη μπορεί να διαταράξει την ικανότητα των γονέων για συναισθηματική κοινωνικοποίηση, μια διαδικασία με την οποία τα παιδιά μαθαίνουν από τις αντιδράσεις των γονιών τους στις συναισθηματικές τους αντιδράσεις. Οι θετικές απαντήσεις κοινωνικοποίησης περιλαμβάνουν την αναγνώριση, τη μίμηση και την επεξεργασία, ενώ οι αρνητικές μπορεί να είναι απορριπτικές, ακυρωτικές ή τιμωρητικές.
Οι μητέρες που συμμετείχαν στη μελέτη συμπλήρωσαν ένα εκτενές ερωτηματολόγιο σχεδιασμένο για τη μέτρηση της συναισθηματικής κοινωνικοποίησης των γονέων. Εντυπωσιακά διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά με μητρικό ιστορικό κατάθλιψης ήταν πιο πιθανό να έχουν μειωμένη εγκεφαλική δραστηριότητα που σχετίζεται με ανταμοιβή στο VS, αλλά μόνο εάν οι μητέρες τους ήταν λιγότερο ενθουσιώδεις και με πιο εξασθενημένες αντιδράσεις στα θετικά συναισθήματα των παιδιών τους.
«Στη μελέτη μας, το ιστορικό κατάθλιψης των μητέρων από μόνο του δεν σχετιζόταν με τις αλλοιωμένες αποκρίσεις του εγκεφάλου στην ανταμοιβή σε παιδιά πρώιμης σχολικής ηλικίας», είπε ο Δρ Μόργκαν. «Αντίθετα, αυτό το ιστορικό είχε επίδραση στις εγκεφαλικές απαντήσεις των παιδιών μόνο σε συνδυασμό με τη γονεϊκή συμπεριφορά των μητέρων, όπως η ικανότητα να αναγνωρίζουν, να μιμούνται ή να επεξεργάζονται τα θετικά συναισθήματα του παιδιού τους».
Αυτά είναι ελπιδοφόρα νέα καθώς οι παρεμβάσεις που στοχεύουν στην καθοδήγηση των γονέων για να ενθαρρύνουν τα θετικά συναισθήματα στα παιδιά τους μπορεί να έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην ανάπτυξη που σχετίζεται με την ανταμοιβή των παιδιών, ειδικά για οικογένειες παιδιών που μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο λόγω οικογενειακού ιστορικού κατάθλιψης. Διαβάστε εδώ όλη την έρευνα!
