Στα φετινά βραβεία Νόμπελ, αίσθηση έκανε μία ανακάλυψη που μπορεί να θέσει και τα θεμέλια για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου!
Έχοντας ασχοληθεί επί μακρόν με τη μελέτη των αισθήσεων, και ιδιαίτερα με την ιδιοδεκτικότητα, σχετική με την αντίληψη της θέσης μας, της κίνησής μας και της κίνησης των μελών μας, της ταχύτητας και της δύναμης, με συνεπήρε η ανακάλυψη της μοριακής βάσης της αίσθησης της ζέστης, κρύου και μηχανικής δύναμης, τα οποία είναι θεμελιώδη στην ικανότητά μας να αισθανόμαστε και που προσεχώς θα έχει σαφείς επεκτάσεις στη ζωή μας!
Οι Αμερικανοί επιστήμονες Ντέιβιντ Τζούλιους και Αρντέμ Παταπουτιάν, βραβεύτηκαν με το Νομπέλ Ιατρικής για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τους νευρικούς υποδοχείς που εντοπίζουν τη θερμοκρασία και την αφή σε μοριακό επίπεδο και έθεσαν τη βάση για τη διερεύνηση της μοριακής βάσης του πόνου.
Η συνολική έρευνά τους ήδη χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη θεραπειών πολλών ασθενειών. Οι ερευνητές εξήγησαν τη μοριακή βάση των προαναφερόμενων αισθήσεων, οι οποίες είναι θεμελιώδεις στην ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε, να ερμηνεύουμε και να αλληλεπιδρούμε τόσο με το εσωτερικό όσο και με το εξωτερικό μας περιβάλλον.
Ο Τζούλιους χρησιμοποίησε καψαϊκίνη, ένα συστατικό της καυτερής πιπεριάς που προκαλεί αίσθηση καψίματος, για να εντοπίσει έναν αισθητήρα στις νευρικές απολήξεις του δέρματος που αντιλαμβάνεται τη θερμότητα. Ο Παταπουτιάν χρησιμοποίησε κύτταρα ευαίσθητα στην πίεση για να ανακαλύψει μια κατηγορία αισθητήρων που ανταποκρίνονται σε μηχανικά, ερεθίσματα, όπως η πίεση στο δέρμα και στα εσωτερικά όργανα.
Και πώς θα αντιμετωπιστεί ο Χρόνιος πόνος;
Οι υποδοχείς του πόνου είναι ελεύθερες νευρικές απολήξεις, ευρύτατα διασκορπισµένες σε όλη την επιφάνεια του σώµατος, καθώς και στα εσωτερικά όργανα.
Ο πόνος, συνήθως προκαλείται από τον ερεθισµό εξειδικευµένων νευρικών υποδοχέων ή των κεντροµόλων οδών που τους αντιστοιχούν και διεγείρονται από ερέθισµα που είναι δυνητικά βλαβερό για τον οργανισµό.
Πολλοί υποδοχείς πόνου µπορούν να ερεθιστούν από ποικιλία ερεθισμάτων (θερµικά, µηχανικά, χηµικά). Ο ουδός όµως διέγερσης του υποδοχέα δε συµπίπτει µε τον ουδό της αίσθησης του πόνου, που στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι υψηλότερος από αυτόν του υποδοχέα, οπότε οι ώσεις από τους υποδοχείς πρέπει να αθροιστούν τοπικά και χρονικά για να προκαλέσουν πόνο.
Γνωρίζοντας τη μοριακή βάση για την αίσθηση της ζέστης, του κρύου και της μηχανικής δύναμης, φαίνεται ότι είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου, γεγονός που θα ανακουφίσει πλήθος ασθενών!
