Πληθαίνουν οι έρευνες που δείχνουν ότι η διαφορά μεταξύ προικισμένων αθλητών δεν βρίσκεται στις φυσιολογικές λειτουργίες, στις ιστοχημικές ποσότητες, στις βιοχημικές διεργασίες και στις μορφολογικές διαστάσεις. Η διαφορά βρίσκεται μάλλον στα ιδιαίτερα γνωρίσματα της προσωπικότητας και του ανθρώπινου νου.

Πρόσφατη έρευνα αποκαλύπτει την περίπτωση ενός ζευγαριού γνησιοδίδυμων αδελφών Ολυμπιακών αθλητών στα 20 χλμ βάδην, που είχαν προπονηθεί ακρίβώς με την ίδια προπόνηση και με τον ίδιο προπονητή, ενώ είχαν ζήσει πανομοιότυπα από τη γέννηση τους. Παρ’ όλα αυτά οι αθλητικές τους διακρίσεις ήταν σαφώς διαφορετικές. Ο ένας τρις-ολυμπιονίκης, ενώ ο δίδυμος αδελφός του υστερούσε σημαντικά. Στις βιολογικές τους παραμέτρους οι ενδοζευγικές τους διαφορές ήταν ανεπαίσθητες. Αντιθέτως τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της προσωπικότητάς τους παρουσίαζαν σημαντικές διαφορές. Τα ίδια αποτελέσματα επαληθεύτηκαν και σε άλλες περιπτώσεις γνησιοδιδύμων.

Φαίνεται λοιπόν, ότι τα γονίδια και η προπόνηση από μόνα τους, δεν αρκούν για να κατακτήσει ένας αθλητής μια σπουδαία νίκη. Προφανώς οι Ολυμπιονίκες διαφέρουν από τους μη, στην προσωπικότητα και στο μυαλό, αφού τα χαρακτηριστικά που έχουν την έδρα τους στον εγκέφαλο διαμορφώνονται από επιγενετικές επιδράσεις, στις οποίες ο εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα ευεπηρέαστος. Θα μπορούσαμε να πουμε ότι οι επιγενετικοί παράγοντες σμιλεύουν το DNA, σιωπώντας μερικά γονίδια και προάγοντας την έκφραση άλλων προκαλώντας έτσι νοητικές, συναισθηματικές και συμπεριφορικές μεταβολές που ενδυναμώνουν τον αθλητή να ξεπεράσει τον εαυτό του και να φτάσει στην υπέρτατη απόδοση!!

Μπράβο Μαρία! Σε ευχαριστούμε για την έμπνευση!