Βοηθά πράγματι η κοινωνικοποίηση στην επιβράδυνση του ρυθμού εξαθένησης του νου; Η απάντηση που έρχεται από πρόσφατες έρευνες είναι ένα εκκωφαντικό “Ναι”!
Oι κοινωνικές συναναστροφές λειτουργούν σαν βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά με απίστευτα ισχυρές συνέπειες σε έναν εγκέφαλο που γερνά και σε έναν που αναπτύσσεται. Ακόμη και η επικοινωνία μέσω διαδικτύου εχει αποδειχθεί ωφέλιμη. Η βιντεοκλήση για παράδειγμα αποτελεί θεόσταλτο δώρο!
Πλήθος ερευνών δείχνουν μια σταθερή σχέση μεταξύ κοινωνικών επαφών και νοητικής ικανότητας. Εξετάζοντας τη φυσιολογική νοητική λειτουργία και την κοινωνική δραστηριότητα 1000 και πλέον ηλικιωμένων χωρίς άνοια, οι ερευνητές βαθμολόγησαν την κοινωνική τους δραστηριότητα και στη συνέχεια μέτρησαν τη συνολική νοητική τους έκπτωση σε διάρκεια 12 ετών. Στους κοινωνικούς το ποσοστό νοητικής μείωσης ήταν κατα 70% μικρότερο από τους μη κοινωνικούς!
Ακόμη πιο ενδιαφέρουσες είναι οι έρευνες που δείχνουν ότι μόλις 10 λεπτά κοινωνικής συναναστροφής τονώνουν την ταχύτητα νοητικής επεξεργασίας και την ενεργό μνήμη.
Πως ακριβώς ασκεί η κοινωνικοποίηση την θετική της επίδραση όμως? Παρότι ο μηχανισμός δεν είναι ακόμη σαφής φαίνεται ότι μειώνει το άγχος, κάτι το οποίο βοηθά σε μια γενικότερη καλή υγεία συμπεριλαμβανομένου του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ συγχρόνως εξασκεί τον εγκέφαλο.
Η ανάγκη για κοινωνικοποίηση είναι εξίσου θεμελιώδης όσο η πείνα και η δίψα. Μπορεί να θεωρηθεί ως βασική ανάγκη του ανθρώπου. Έρευνα επιστημονικής ομάδας του Πανεπιστημίου ΜΙΤ της Βοστώνης, έδειξε ότι η μοναξιά και η πείνα διεγείρουν συγκεκριμένο κέντρο του ανθρώπινου εγκεφάλου, προκαλώντας επιθυμία –ή ακόμη και πόθο– κοινωνικής δραστηριότητας.
Με τη βοήθεια μαγνητικής τομογραφίας, οι ερευνητές συνέκριναν τις εγκεφαλικές λειτουργίες 40 υγιών ενήλικων εθελοντών, που στερήθηκαν για διάστημα 10 ωρών ή την τροφή ή την ανθρώπινη παρουσία. Οι ερευνητές έκλεισαν κάθε συμμετέχοντα σε δωμάτιο, χωρίς πρόσβαση σε τηλέφωνο, υπολογιστή ή βιβλία.
Αμέσως μετά τον εγκλεισμό τους, οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τομογραφία εγκεφάλου, με έμφαση στην περιοχή του μεσεγκεφάλου. Σε όσους είχαν στερηθεί την ανθρώπινη παρουσία οι οθόνες προβάλλαν εικόνες ανθρώπων να αγκαλιάζονται. Σε όσους είχαν στερηθεί την τροφή, οι ερευνητές έδειχναν εικόνες γευμάτων. Διαπιστώσαν ότι η συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου αντιδρούσε το ίδιο στα ερεθίσματα των εικόνων ανεξάρτητα από το εάν ήταν η ανθρώπινη επαφή ή η τροφή, συμπεραίνοντας ότι υπάρχει στενή νευρολογική σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων.
Συμπερασματικά, η κοινωνικοποίηση είναι τόσο θεμελιώδης όσο η πείνα, ενώ συγχρόνως αποτελεί βάση για μια ζωή με καλή γενική υγεία.
