Στην επίσκεψή σας στον Ορθοπαιδικό, μετά από δοκιμασία τοπικής ευαισθησίας, τόσο στη μέσα όσο και στην έξω πλευρά του αγκώνα, και κάποια άλλα ειδικά τεστ: κάμψης, έκτασης του αγκώνα και καρπού, και πρηνισμού, υπτιασμού υπό αντίσταση, ο γιατρός σας είπε ότι έχετε επικονδυλίτιδα.
Η επικονδυλίτιδα σας οφείλεται σε βλάβη του βραχύ κερκιδικού εκτείνοντα του καρπού. Όταν ο μύς αυτός του αντιβραχίου, αποδυναμώνεται από υπέρχρηση, δημιουργούνται μικροσκοπικές ρήξεις στην έκφυσή του. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο. Ο μυς είναι επιρρεπής σε βλάβες λόγω της θέσης του, αφού εκφύεται από τον έξω κόνδυλο και κατά την κάμψη του αγκώνα, “τρίβεται” στην οστέϊνη εκβολή. Έτσι με την πάροδο του χρόνου, προκαλείται και βαθμιαία φθορά του μυός.
Τα συμπτώματα αναπτύσσονται σταδιακά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος αρχίζει ήπια, χειροτερεύει σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών και συνοδεύεται από κάψιμο και μείωση στη δύναμη δραγμού.
Η αποκατάσταση απαιτεί ξεκούραση και γίνεται προοδευτικά με οδηγό τον ελάχιστο ή καθόλου πόνο. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσετε αθλητικές δραστηριότητες, ή βαριά εργασία, για μερικές εβδομάδες.
Ο ορθοπαιδικός θα χορηγήσει αντιφλεγμονώδη αγωγή για να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα της φλεγμονής. Σε καποιες περιπτώσεις εγχύσεις συμπυκνωμένων αιμοπεταλίων PRP ανακουφίζουν από τον πόνο και επιταχύνουν την επούλωση των τραυματισμένων μυών και τενόντων.
Στόχος της θεραπείας, στο οξύ στάδιο, είναι να μειωθεί η φλεγμονή και ο πόνος, η γρηγορότερη επούλωση των ιστών και η αναχαίτιση της μυϊκής ατροφίας (κρυοθεραπεία, εφαρμογή ιμάντα επικονδυλίτιδας, δεινόλουτρα, υπέρηχοι, διατάσεις, ειδικό μασάζ, ισομετρικές ασκήσεις, φωνοφόρεση, ιοντοφόρεση με αντιφλεγμονώδη).
Στο υποξύ στάδιο στόχος μας είναι να αυξήσουμε τη μυική δύναμη και αντοχή, καθώς και τις λειτουργικές δραστηριότητες (έμφαση στη μειομετρική/πλειομετρική ενδυνάμωση, ενδυνάμωση στον ώμο αν χρειάζεται, διατάσεις, κρυοθεραπεία μετά τις ασκήσεις, σταδιακή επιστροφή στις δραστηριότητες).
Στο τελευταίο στάδιο της θεραπείας και εφόσον ο πόνος έχει ηρεμήσει πλήρως, ο ασθενής εκτελεί ασκήσεις ενδυνάμωσης της περιοχής που θα του υποδείξει ο φυσικοθεραπευτής, και ό,τι απαιτείται από τα προαναφερθέντα. Ο ασθενής είναι σημαντικό να εκπαιδευτει έτσι ώστε να αποφευχθεί υποτροπή. Τέλος οι αθλητές θα πρέπει να δώσουν έμφαση στην τέλεια τεχνική στο άθλημά τους, έτσι ώστε να μην καταπονούν την περιοχή του αγκώνα.
Eάν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν μετά από 6 περίπου μήνες, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση.
