Ένας από τους κορυφαίους νευροεπιστήμονες, που με επηρέασε βαθύτατα και με ενέπνευσε να ασχοληθω με την Νευροεπιστήμη και τη Φυσιολογία του εγκεφάλου, έφυγε από τη ζωή.
Στη δεκαετία του 70, ο Bruce McEwen καθηγητής στο Rockefeller University, και οι συνεργάτες του, ανακάλυψαν ότι ο ιππόκαμπος του αρουραίου, ο οποίος αποτελεί το κέντρο της μνήμης και της μάθησης, επηρεάζεται από την ορμόνη κορτιζόλη, προκαλώντας τον έτσι να διερευνήσει περαιτέρω το πώς οι ορμόνες μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλο και να επηρεάσουν τη διανοητική λειτουργία και διάθεση.
Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι επιστήμονες πίστευαν ότι ο εγκέφαλος δεν ήταν εύπλαστος, ευπροσάρμοστος, μετά την πλήρη ανάπτυξή του. Ο πρωτοπόρος McEwen βρέθηκε σε πλήρη αντίθεση με την επικρατούσα αυτή άποψη, στηριζόμενος στα ευρήματά του. Το 1993, εφάρμοσε τον όρο αλλοστατικό φορτίο, το οποίο περιγράφει τις φυσιολογικές επιδράσεις του χρόνιου στρες.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, μπορεί πολλοί να μην γνωρίζουν τον κορυφαίο Νευροεπιστήμονα, σχεδόν όλοι όμως έχουν ακούσει για την πλαστικότητα του εγκεφάλου, για την ικανότητα του δηλαδη να τροποποιει τις νευρικές του συνδέσεις, (διαθέτοντας ένα σύστημα που λειτουργεί σύμφωνα με τις προσαρμογές της ροής των πληροφοριών από την περιφέρεια), αλλά και την ικανότητα νευρογένεσης, που εξακολουθεί να συμβαίνει καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου.
Ήταν ο πρώτος νευροεπιστήμονας, που με ενέπνευσε να ασχοληθώ με την Πλαστικότητα του εγκεφάλου και κατά πόσο αυτή επηρεάζεται από τα γονίδια μας. Η θέση του και τα ευρήματά του, βρίσκονται μπροστά σχεδόν σε κάθε ένα από τα άρθρα που ανεβαίνουν σε αυτόν τον ιστότοπο.
Άλλαξε πολύ απλά με τις έρευνές του, όλη τη θεώρηση μας για τον εγκέφαλο, και την αξιοποίηση του για μια καλύτερη ζωή για όλους μας!
